Żylaki są to poszerzone i wydłużone żyły o krętym przebiegu. Powstają wskutek niewydolności lub uszkodzenia aparatu zastawkowego żył, czego następstwem jest ich poszerzenie, zastój krwi z jego konsekwencjami (zapalenie, wzmożony przesięk płynu do otaczających tkanek, obrzęk, zmiany troficzne).
Na podstawie objawów klinicznych możemy wyróżnić następujące typy żylaków:
- teleangiektazje (żyły „pajączkowate”) o średnicy do 1mm – poszerzone żyły w skórze właściwej (zdjęcie A)
- żyły siatkowate o średnicy 2-4mm – poszerzone żyły w tkance podskórnej (zdjęcie B)
- żylaki pni żylnych o średnicy > 4 mm
Nieleczone właściwie żylaki prowadzić mogą do rozwoju znacznych zmian skórnych: przebarwień, wyprysku żylnego, owrzodzenia troficznego.
Owrzodzenie troficzne podudzia:
Ze względu na etiologię powstania możemy podzielić żylaki na żylaki pierwotne i wtórne. Przyczyna powstania żylaków pierwotnych nie jest dostatecznie wyjaśniona, ale wyodrębniono wiele czynników ryzyka choroby. Są to przede wszystkim:
- wiek (częstość występowania zwiększa się z wiekiem),
- czynniki dziedziczne,
- płeć ( choroba częściej dotyczy kobiet), przebyte ciąże dodatkowo predysponują do powstania choroby
- tryb życia, rodzaj wykonywanej pracy (praca w pozycji stojącej lub siedzącej predysponuje do powstawania żylaków),
- nadwaga.
Żylaki wtórne rozwijają się jako następstwo wcześniejszych chorób, przede wszystkim zakrzepicy żył głębokich oraz (rzadziej) chorób tkanki łącznej, przetok tętniczo-żylnych, wrodzonych anomalii naczyniowych.
Diagnostyka
Badanie lekarskie polega przede wszystkim na dokładnym zebraniu wywiadu dotyczącego objawów przewlekłej choroby żył kończyn dolnych (bóle kończyn, obrzęki, uczucie ciężkości kończyn, nocne kurcze mięśni), czynników ryzyka choroby, schorzeń współistniejących.
Następnym etapem badania jest dokładne oglądanie całych kończyn, ocena ukrwienia tętniczego, przebarwień, obrzęków. Podstawowym badaniem diagnostycznym (tzw. „złotym standardem”) jest badanie ultrasonograficzne (USG-Doppler), w trakcie którego oceniany jest stan układu głębokiego żył oraz wydolność zastawkowa głównych pni żył powierzchownych (żyły odpiszczelowe, żyły odstrzałkowe) i żył przeszywających (perforatorów). |
Badanie jest nieinwazyjne, niebolesne, pozwala na szybkie ustalenie rozpoznania i kwalifikację do właściwego leczenia. Aby zapewnić sukces leczenia, badanie to musi być wykonane przez lekarza, który będzie wykonywał zabieg operacyjny („klasyczny” lub wewnątrzżylny) lub zabiegi skleroterapii.
Belgijski chirurg naczyniowy A.Colignon opisał sytuację następująco: „chirurg, który przed operacją żylaków kończyn dolnych nie wykona samodzielnie badania ultrasonograficznego pacjenta jest porównywany do niewidomego pilota, który uczony jest lądowania w trudnych warunkach słuchając wyłącznie poleceń instruktora”.
Innym, całkowicie nieinwazyjnym, badaniem pozwalającym na czynnościową ocenę układu żylnego kończyn dolnych jest cyfrowa fotopletyzmografia (DPPG). Dzięki temu badaniu możemy w sposób szybki, całościowo, ocenić dynamikę układu żył powierzchownych i głębokich oraz wydolność pompy mięśniowej podudzia. Uzyskane w trakcie badania wyniki ściśle korelują ze stopniem zaawansowania przewlekłej choroby żył kończyn dolnych, pomagają w różnicowaniu etiologii obrzęków kończyny a ich powtarzalność umożliwia długofalowe monitorowanie efektów leczenia.
Metody leczenia
Podstawą prawidłowego i skutecznego leczenia jest właściwe rozpoznanie choroby. Po wykonaniu badania obejmującego zebranie dokładnego wywiadu lekarskiego, badanie fizykalne i wykonanie badania USG-Doppler możemy zaproponować najbardziej optymalną metodę leczenia, dostosowaną do stopnia zaawansowania choroby oraz do stanu ogólnego chorego.
W Centrum FLEBOMEDICA stosujemy następujące metody leczenia:
- kompresjoterapia (dobór wyrobów o stopniowanym ucisku)
- skleroterapia (mikroskleroterapia, skleroterapia piankowa, echoskleroterapia)
- EVLT (laserowa ablacja, laserowa operacja żylaków)
- miniflebektomia metodą Varady’ego
- termokoagulacja Veinwave teleangiektazji („pajączków”)
Poza tym leczymy owrzodzenia troficzne (żylakowe) podudzi oraz kwalifikujemy chorych do „klasycznych” operacji żylaków wykonywanych w warunkach szpitalnych.
Udostępnij post